Biebrzański Park Narodowy - w trosce o bagna

Ochrona ekosystemów nieleśnych

Stop wypalaniu traw!

Jak się niestety ciągle okazuje, wielu osób tkwi w przekonaniu, że wypalanie traw skutkuje poprawą żyzności gleby, pozbyciem się chwastów oraz zwiększeniem kolejnego plonu siana. Natomiast leśnicy, ekolodzy i naukowcy od lat mówią jednym głosem: wypalanie nie przynosi żadnych korzyści, a wręcz przeciwnie - powoduje jedynie szkody dla świata przyrody, jak i samego człowieka. Ogień niszczy i zabija: wyjaławia glebę, przerywa proces powstawania próchnicy i powoduje zwiększenie ilości chwastów, co ostatecznie przynosi efekt odwrotny od zamierzonego przez wypalaczy, obniżając wielkość plonów nawet na kilka lat. Spalanie powoduje uwalnianie do atmosfery wielu związków chemicznych będących truciznami dla zwierząt i ludzi. Pożar zabija wiele organizmów, począwszy od mikrofauny żyjącej w glebie (niezbędnej do jej prawidłowego funkcjonowania) po ptaki i ssaki – zaczadzone, zdezorientowane dymem czy pozbawione możliwości ucieczki. Niszczy miejsca lęgowe gatunków zwierząt gnieżdżących się na ziemi i w krzewach. Niestety, w pożarach spowodowanych wypalaniem traw giną także ludzie. Nawet słaby wiatr wystarczy, aby ogień wymknął się spod kontroli i przeistoczył w tragiczny w skutkach pożar, obejmujący ogromne połacie terenów otwartych, torfowisk, lasów czy siedziby ludzkie i gospodarstwa.

Reasumując, ludzka bezmyślność, powielanie obalonych naukowo mitów, a czasem zwykła głupota może w przypadku wypalania traw stać się przyczyną tragedii ludzkich, strat w mieniu oraz mniejszych i większych katastrof ekologicznych.

Ta szkodliwa i niebezpieczna praktyka nie jest obca również w Biebrzańskim Parku Narodowym oraz w jego otoczeniu. Lokalne służby pożarnicze oraz Straż Parku już niejednokrotnie w tym roku uczestniczyły i ciągle uczestniczą w gaszeniu różnej skali pożarów łąk i nieużytków. Każda interwencja wiąże się z poważnymi wydatkami finansowymi (płatnymi z naszych podatków) oraz pochłania czas służb, które zajęte walką z żywiołem nie zawsze będą mogły w odpowiednim czasie dotrzeć w miejsce, gdzie również (i niewykluczone, że bardziej) będą potrzebne.

Szkodliwość tego procederu została uwzględniona przez prawodawców w ustawie o ochronie przyrody (art. 124 i 131), ustawie o lasach (art. 30), Kodeksie wykroczeń (art. 82) i Kodeksie karnym (art. 163 §1). Jest on zakazany, a za naruszenie zakazów przewiduje się kary, w zależności do skutków: grzywnę do 5 tys. zł, naganę, po areszt i ograniczenie wolności do nawet 10 lat.

Niemałe znaczenie dla osób dotowanych przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa powinien mieć również fakt, iż mogą one stracić część, a w skrajnych przypadkach nawet całość płatności za dany rok w przypadku łamania zasad utrzymywania gruntów rolnych w dobrej kulturze rolnej, zabraniających m.in. wypalania roślinności na łąkach, pastwiskach czy nieużytkach. W związku ze znaczną skalą pożarów w tym roku, Agencja przypominała beneficjentom ten fakt sms’em.

• autor: Ewelina Rafałko, zamieściła: N. Krajewska

Usuwanie roślin inwazyjnych

Rośliny inwazyjne obcego pochodzenia stanowią zagrożenie dla różnorodności przyrodniczej. Dzięki swoim specyficznym właściwościom są w stanie szybko opanować duże obszary, a tym samym uniemożliwić rozwój rodzimej flory. Na terenie Biebrzańskiego Parku Narodowego wśród roślin należących do tej grupy są m.in.: niecierpek gruczołowaty, czeremcha amerykańska i rdestowiec sachaliński.

Niecierpek gruczołowaty został sprowadzony z Azji Środkowej do Europy jako roślina ozdobna. Gatunek ten preferuje siedliska wilgotne i żyzne. Roślina osiąga wysokość 1-3 m i produkuje ogromną ilość nasion, które mogą być wyrzucane na odległość do 7 m od rośliny macierzystej, dzięki czemu niecierpek może szybko się rozprzestrzeniać i zajmować ogromne powierzchnie.

Inną bardzo ekspansywną rośliną jest pochodzący z Azji Wschodniej rdestowiec sachaliński. Roślina osiąga  3-4 m wysokości i przypomina krzew. Ze względu na szybki wzrost i walory ozdobne, często stanowi element dekoracyjny. Rdestowiec uniemożliwia rozwój innych gatunków roślin.

Północnoamerykańska czeremcha amerykańska to roślina występująca w postaci drzewa lub krzewu, osiągająca wysokość do 20 m. Gatunek ten był wprowadzany głównie w borach sosnowych i lasach mieszanych, a obecnie rozprzestrzenia się za pośrednictwem ptaków zjadających owoce i przenoszących je na znaczne odległości. Szybki wzrost czeremchy prowadzi do zubożenia składu runa i eliminacji jego gatunków.

W dniu  4 sierpnia 2017 r. pracownicy Parku po raz kolejny przeprowadzili akcję niszczenia populacji niecierpka i rdestowca w miejscowości Dolistowo oraz usuwania czeremchy amerykańskiej w miejscu występowania podejźrzonu rutolistnego k. Dobarza, w celu ochrony stanowiska tej rzadkiej i chronionej paproci.  Systematyczne usuwanie roślin ekspansywnych przynosi efekty w postaci likwidacji źródeł rozprzestrzeniania się ich na terenie Parku.

Walka z gatunkami inwazyjnymi  jest bardzo trudna a działania takie wymagają powtórzeń w kolejnych latach. Wszystkie te gatunki wymagają zwalczania. Dlatego też pamiętajmy, by sadzić wyłącznie te rośliny, które nie znajdują się na liście gatunków obcych zawartych w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 9 września 2011 r. w sprawie listy roślin i zwierząt gatunków obcych, które w przypadku uwolnienia do środowiska przyrodniczego mogą zagrozić gatunkom rodzimym lub siedliskom przyrodniczym (Dz.U. 2011 nr 210 poz. 1260).

• autor: Marlena Bogdan, zamieściła: N. Dzikowska, data: 2017-08-09

Przetargi ustne nieograniczone na dzierżawę gruntów Skarbu Państwa

Zapraszamy do udziału w przetargach ustnych nieograniczonych na dzierżawę gruntów Skarbu Państwa we władaniu BbPN. Przetargi będą miały formę licytacji publicznej, w której udział należy zgłosić poprzez złożenie odpowiednich dokumentów w  terminach wskazanych poniżej.

Opublikowano ogłoszenia o dwóch przetargach:

1. Dzierżawy na okres jednego roku zastąpią prowadzoną w ubiegłych latach sprzedaż biomasy pozyskanej kosztem nabywcy. Ogłoszenie obejmuje 223 ha gruntów przewidzianych do jednokrotnego koszenia mechanicznego w 2017 r., podzielonych na 111 niewielkich kompleksów.

Termin składania zgłoszeń: 19 maja 2017, godzina 15:00

Licytacja publiczna: 25, 26 i 30 maja 2017 r.

2. Dzierżawy na okres 5 lat umożliwiają realizację programu rolno-środowiskowo-klimatycznego na dzierżawionych gruntach. Ogłoszenie obejmuje 362 ha nieruchomości gruntowych podzielonych na 31 kompleksów. 60% z tych gruntów ze względu na ochronę siedlisk i gatunków wymaga wykonywania koszenia ręcznego.

Termin składania zgłoszeń: 22 maja 2017 r., godzina 15:00

Licytacja publiczna: 1-2 czerwca 2017 r.

Uwaga! Dnia 16 maja 2017 r. opublikowano zmianę załącznika nr 3 ("Wysokość wywoławczej kwoty czynszu netto oraz wysokość wadium")

Szczegółowe informacje można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej.

• autor: N. Dzikowska, data: 2017-05-16

Dlaczego warto kosić biebrzańskie łąki?

Zachęcamy do zapoznania się z krótką broszurką informacyjną, której treść może przydać się uczestnikom tegorocznych XV Mistrzostw Świata w Koszeniu Bagiennych Łąk dla Przyrody „Biebrzańskie Sianokosy 2016”

O usługach ekosystemowych

Ile może kosztować przyroda, a raczej ile dostajemy od niej za darmo ...

Wielu naukowców zastanawia się nad metodami wyceny wartości przyrodniczych – w jaki sposób wyliczyć w nominale jednostek monetarnych wartość czystego powietrza, czystej wody czy powszechnej dostępności owoców runa leśnego. Prace nad kwantyfikacją wartości przyrodniczych – niemonetarnych – trwają również w Polsce. Temu celowi poświęcone było Ogólnopolskie Sympozjum Naukowe „Świadczenia ekosystemów jako przedmiot badań transdyscyplinarnych”, które miało miejsce w dniach 5-6 września br., w Poznaniu.

Tematyka wyceny usług ekosystemowych (świadczeń) skupia grono naukowców różnych dziedzin. Na konferencji byli obecni m.in. ekonomiści, matematycy, biolodzy, geografowie, urbaniści a nawet socjolodzy – zarówno teoretycy jak i praktycy. Wiele miejsca poświęcono teoretycznym podstawom - definicjom, tak by usystematyzować wiedzę dotyczącą tej młodej dyscypliny naukowej (Constanza R., 1997). Przedstawiono również konkretne oszacowania wartości usług świadczonych na rzecz człowieka przez środowisko. Najciekawszym przykładem była wycena warunków dla turystyki i rekreacji na obszarach o wysokich walorach turystycznych przykładzie Krainy Wielkich Jezior Mazurskich (około 300 tys. odwiedzających / rok), wykonana przez zespół badawczy naukowców z Uniwersytetu Warszawskiego oraz z Polskiej Akademii Nauk. Wyceny dokonano metodą kosztów podróży na podstawie badań kwestionariuszowych oraz analizy danych przestrzennych wybranych cech krajobrazu. Uzyskane wyniki wskazują, m.in. najważniejsze preferencje turystów: woda, las, cisza i spokój. Otrzymane wyniki wskazują, iż wartości turystyczna Krainy Wielkich Jezior Mazurskich to niemalże 267 mln zł. Wartość tę wyliczono tylko dla miesięcy letnich. To 27 razy więcej niż korzyści czerpane z obszarów rolniczych oraz trzy razy więcej niż korzyści z produkcji drewna. Należy podkreślić, że ww. kwota nie stanowi wpływów lokalnych przedsiębiorców z turystyki. Próbę wyceny usług ekosystemowych podjęto także dla obszaru Biebrzańskiego PN (IOŚ-PIB). W pracy skupiono się wyłącznie na usługach zaopatrujących, nie uwzględniając usług regulacyjnych i kulturowych. Całkowita roczna wartość ekonomiczna świadczeń surowcowych i produkcyjnych ekosystemów BbPN została wyceniona na niemalże 300 mln zł.

Usługi / świadczenia ekosystemowe – to korzyści czerpane z funkcjonowania ekosystemów za które nie płacimy, są one powiązane z naturalnymi możliwościami regulacji poszczególnych elementów środowiska, tj. powietrza, wód, gleb czy bioty.

Chcąc wiedzieć więcej:

http://www.teebweb.org/our-publications/

http://es-partnership.org/

http://www.teebweb.org/resources/useful-links/

http://www.openness-project.eu/

http://cices.eu/ 

http://biodiversity.europa.eu/maes/common-international-classification-of-ecosystem-services-cices-classification-version-4.3 

http://uslugiekosystemow.pl/

• autor: ubb

Zadanie niecierpiące zwłoki: usuwanie niecierpka gruczołowatego

W dniu 29 sierpnia odbyła się akcja usuwania niecierpka gruczołowatego (Impatiens gladulifera) w miejscowości Dolistowo Nowe. Jest to nowo odkryte stanowisko tego gatunku w pobliżu Parku.

Niecierpek gruczołowaty jest okazałą rośliną jednoroczną, dorastającą niekiedy nawet do 3 metrów. Jego ojczyzną są Himalaje, Indie oraz Pakistan. W Polsce dzikie stanowisko tego gatunku po raz pierwszy odnotowano w 1890 roku. W Polsce był rozpowszechniany jako roślina ozdobna, miododajna oraz lecznicza. Najnowsze badania pokazują jednak, że pyłek tej rośliny może powodować zaburzenia pokarmowe u pszczół.

Obecnie niecierpek gruczołowaty uznawany jest za jedną z najbardziej inwazyjnych roślin w Polsce, a co za tym idzie zagraża naszym rodzimym gatunkom.

Podczas akcji usunięto ok 20 m² niecierpka gruczołowatego. Kwiatostany oraz dojrzewające owoce zostały zebrane do worków.

Apelujemy do mieszkańców o odpowiedzialną uprawę roślin w ogrodzie. Nie wyrzucajmy za płot roślin ani ich części, które się nam znudziły, które zbyt się rozrosły, które są już nam niepotrzebne! Inaczej przyczyniamy się do rozprzestrzeniania się gatunków niebezpiecznych dla ludzi i przyrody.

Pamiętajmy, niecierpek gruczołowaty został wpisany na listę gatunków niebezpiecznych, których hodowla, rozmnażanie i przetrzymywanie wymaga uzyskania decyzji Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska (Dz.U. 2011 nr 210 poz. 1260).

• autor: Karol Torzewski, opublikowała: N.D., data: 2016-08-30

Prawda o glifosacie

Szkodliwość glifosatu, podstawowego składnika powszechnie stosowanych herbicydów w Polsce i na świecie, znana była już od dawna. Wcześniej nie został wycofany z użycia, gdyż brakowało jednoznacznych i „twardych” dowodów przemawiających za jego destrukcyjnym wpływem na zdrowie ludzi i zwierząt. Glifosat - toksyczny związek organiczny - jest aktualnie najczęściej używanym herbicydem w Polsce i z roku na rok wzrasta jego popularność - głównie z powodu wysokiej skuteczności w zwalczaniu chwastów. Obecnie w sprzedaży jest ponad 90 preparatów handlowych zawierających ten herbicyd.

Okres karencji, czyli okres od ostatniego zastosowania środka do dnia zbioru roślin przeznaczonych do konsumpcji, nie został określony dla glifosatu. Oznacza to, iż bezpośrednio po jego zastosowaniu rośliny mogą być od razu zebrane i przeznaczone do spożycia! Można go stosować również w bezpośrednim sąsiedztwie wód, tak czytamy na etykiecie jednego z najbardziej popularnych herbicydów zawierających glifosat. Organizacje społeczne i humanitarne od lat mówią o problemie licznych zgonów, nowotworów czy zdeformowanych płodach wywołanych kontaktem z glifosatem. Nareszcie problem został zauważony przez decydentów! Na początku czerwca br. ruszyła intensywna kampania walki z glifosatem. Protestujący na całym świecie wyszli na ulice, aby domagać się wprowadzenia zakazu stosowania, zawierającego glifosat - herbicydu Roundup, który nawet Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) określiła delikatnie jako prawdopodobnie rakotwórczy. Natomiast, władze stanu Kalifornia w USA, w ostatnich dniach sierpnia br. wprowadziły obowiązek znakowania herbicydów zawierających glifosat napisem: "środek rakotwórczy". Walka z glifosatem objęła swoim zasięgiem cały świat. Zakaz stosowania lub sprzedaży wprowadzono już w Holandii, San Salvadorze, na Bermudach. Szwedzkie firmy zapowiedziały jego wycofanie ze sprzedaży. Dania również zdecydowała o zakazaniu stosowania środka. Na Sri Lance zakaz został wprowadzony w regionach najbardziej dotkniętych przewlekłymi chorobami nerek. Kolumbia wprowadziła zakaz oprysków glifosatem, po stwierdzeniu gwałtownego wzrostu zachorowań wśród lokalnych społeczności. Obecność związku stwierdzono w wodzie i glebie, a opryski herbicydem spowodowały zniszczenie lokalnych plonów. Do decyzji w sprawie zakazu stosowania herbicydu przymierza się Brazylia. W Argentynie lekarze prowadzą protest żądając zakazu stosowania glikofastu. Międzynarodowa Organizacja Lekarzy dla Środowiska (ISDE) wezwała do natychmiastowego zakazu stosowania tego herbicydu. W krajach, gdzie rząd nie chce zakazać stosowania herbicydu protestują mieszkańcy i prywatne firmy. W USA i Chinach obywatele protestują przeciwko fałszowaniu i ukrywaniu przed opinią publiczną toksycznych właściwości glifosatu (http://www.i-sis.org.uk/Monsanto_out_of_China.php).

Badania naukowe przeprowadzone w 2010 roku pokazują, iż glifosat powoduje deformacje embrionów żab i kurczaków. Do deformacji dochodzi przy zastosowaniu znacznie niższych stężeń związku niż w przypadku oprysków pól. O fakcie, iż glifosat wywołuje deformacje płodów u zwierząt, firmy zajmujące się produkcją herbicydów wiedzą od lat 80 ubiegłego wieku! Jednak nie mówiono o tym głośno. Środki zawierające glifosat są niestety powszechnie dostępne w sprzedaży i w dalszym ciągu uważane za bezpieczne dla zwierząt i ludzi.

Główna kampania protestacyjna wobec stosowania oprysków glifosatem została zapoczątkowana na początku czerwca br. przez międzynarodową grupę 81 naukowców i lekarzy. W niecałe 2 dni liczba protestujących naukowców wrosła trzykrotnie. Do akcji protestacyjnej może przyłączyć się każdy, wchodząc na stronę internetową petycji: http://www.i-sis.org.uk/Independent_Scientists_Manifesto_on_Glyphosate.php

Przyczynkiem do manifestu stały się wyniki badań prowadzonych w Europie. Również opracowania polskich lekarzy (http://www.imp.lodz.pl/upload/oficyna/artykuly/pdf/full/MP_5-2013_M_Kwiatkowska.pdf). Od marca do maja 2013 r. organizacja ochrony środowiska i przyrody BUND oraz europejska organizacja Friends of Earth (FOE) przeprowadziły badania próbek moczu 182 osób z 18 krajów pod kątem obecności w nim herbicydu. Obecność glifosatu stwierdzono w organizmie 90% badanych mieszkańców Malty, 70% Brytyjczyków, Polaków i Niemców. Ponadto herbicydem skażonych było 63% Holendrów i 60% Czechów. Obecność glifosatu w moczu stwierdzono też u 55% Belgów i Łotyszy, 50%Cypryjczyków, 40% Hiszpanów i Chorwatów, 30% Węgrów i Francuzów, 20% Austriaków i Gruzinów, 17% Szwajcarów i u 10% Bułgarów i Macedończyków.

Innym aspektem będącym konsekwencją stosowania różnych toksycznych herbicydów jest powstanie tzw. „super chwastów” odpornych na środki ochrony roślin. Są to rośliny niepożądane w uprawach, niezwykle trudne do zwalczenia, gdyż w wyniku procesów adaptacji stają się odporne na herbicydy, np. Amaranthus palmeri, https://en.wikipedia.org/wiki/Amaranthus_palmeri. Nad Biebrzą również mamy podobny gatunek amarantusa: Amarathus retroflexus. W Stanach Zjednoczonych statystyki dotyczące obecności w uprawach „super chwastów” są alarmujące. W 2011 r. obecność mutantów stwierdzono na 34% ziemi rolnej, w 2012 r. na niemal 50%, a w stanie Georgia - na 92%. Gwałtowny wzrost populacji „super  chwastów” jest dla wszystkich powodem do niepokoju. Zagraża nie tylko uprawom i zdrowiu ludzi - zwiększone skażenie gleb ze względu na wzrost dawkowania herbicydów. Prowadzi również do nieprzewidywalnych zmian w ekosystemach naturalnych.

Biebrzański Park Narodowy przypomina, że zgodnie z art.15 pkt 1 ustęp 12 z dnia 16 kwietnia o ochronie przyrody (Dz. U. 2013. 627., j.t. z późn. zm.) zabrania się stosowania herbicydów na obszarze parku narodowego w strefie ochrony ścisłej i czynnej.

Zgodnie z art. 35. pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin (Dz.U. 2015 poz.547) środki ochrony roślin należy stosować w taki sposób, aby nie stwarzać zagrożenia dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz dla środowiska, w tym przeciwdziałać zniesieniu środków ochrony roślin na obszary i obiekty niebędące celem zabiegu z zastosowaniem tych środków oraz planować stosowanie środków ochrony roślin z uwzględnieniem okresu, w którym ludzie będą przebywać na obszarze objętym zabiegiem.

Według § 2. pkt 1 Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 31 marca 2014 r. w sprawie warunków stosowania środków ochrony roślin (Dz.U. 2015 poz. 547) środki ochrony roślin, stosuje się na terenie otwartym przy użyciu:

1) sprzętu naziemnego w odległości co najmniej 20 m od pasiek,

2) opryskiwaczy ciągnikowych i samobieżnych polowych lub sadowniczych w odległości co najmniej 3 m od krawędzi jezdni dróg publicznych, z wyłączeniem dróg publicznych zaliczanych do kategorii dróg gminnych oraz powiatowych,

3) opryskiwaczy ciągnikowych i samobieżnych sadowniczych w odległości co najmniej 3 m od zbiorników i cieków wodnych oraz terenów nieużytkowanych rolniczo, innych niż będących celem zabiegu z zastosowaniem środków ochrony roślin,

4) opryskiwaczy ciągnikowych i samobieżnych polowych w odległości co najmniej 1 m od zbiorników i cieków wodnych oraz terenów nieużytkowanych rolniczo, innych niż będących celem zabiegu z zastosowaniem środków ochrony roślin.

Zgodnie z § 3ww. rozporządzenia środki ochrony roślin na terenie otwartym stosuje się, jeżeli prędkość wiatru nie przekracza 4 m/s.

Źródło: www.theecologist.org, http://zdrowszeznatury.pl; http://covvha.net/monsantos-secret-roundup-and-birth-defects-report/

• autor: APiekarska

Procedury dotyczące wpływu inwestycji na środowisko

Podstawą do stwierdzenia braku lub potrzeby określenia wpływu inwestycji na środowisko jest procedura uzyskania decyzji środowiskowej. Listę przedsiewzięć zawsze mogąccyh oddziaływać na środowisko lub mogących potenjclanie oddziaływać na środowisko zawiera Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko.

Sama procedura uzsykania decyzji środowiskowej opisana jest w Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.

Również ww. aktach prawnych są zawarte procedury dotyczące oceny wpływu danego zamierzenia inwestycyjnego na obszary Natura 2000.

Nowe zasady postępowania z gatunkami inwazyjnymi określone w rozporządzeniu UE nr 1143/2014

W dniach 13-14 października br. przedstawiciel BbPN wziął udział w spotkaniu dotyczącym regulacji prawnych ograniczających występowanie gatunków inwazyjnych w Polsce. Konferencja została zorganizowana przez Generalną Dyrekcję Ochrony Środowiska i Ministerstwo Środowiska, niejako wymuszona konicznością dostosowania prawa krajowego do wspólnotowego. Z dniem 01 stycznia 2015r. rozpoczęło obowiązywać rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) NR 1143/2014 z dnia 22 października 2014 r. w sprawie działań zapobiegawczych i zaradczych w odniesieniu do wprowadzania i rozprzestrzeniania inwazyjnych gatunków obcych.

Pierwszego dnia konferencji skoncentrowano się na aktualnie obowiązującym prawie, głównie zapisach art. 120 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody i rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 9 września 2011 r. w sprawie listy roślin i zwierząt gatunków obcych, które w przypadku uwolnienia do środowiska przyrodniczego mogą zagrozić gatunkom rodzimym lub siedliskom przyrodniczym. Wiele wystąpień było dotyczyło już realizowanej ochrony czynnej oraz skuteczności metod zwalczania gatunków inwazyjnych. Drugi dzień poświecono aspektom prawnym – nowelizacji ustawy o ochronie przyrody tak by była dostosowana do nowych europejskich ram prawnych. Mowa był również o kodeksie dobrych praktyk w ogrodnictwie w ograniczaniu rozprzestrzeniania się gatunków roślin inwazyjnych (http://www.kdpo.gdos.gov.pl). Jednak najgorętsze dyskusje toczyły się nt. przyszłej perspektywy finansowej i możliwości pozyskania środków na realizację działań związanych z tematem inwazji biologicznych. Proponowane zmiany w finasowaniu czynnej ochrony przyrody istotnie ograniczają dostępność i możliwość pozyskania środków, m.in. nie kwalifikowalność podatku VAT, ograniczenie współfinansowania z różnych źródeł jednocześnie, nowelizacja ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego znacząco utrudniająca parom narodowym realizację art. 10 ust. 5 ustawy o ochronie przyrody.

Więcej: http://ochronaprzyrody.gdos.gov.pl/materialy-do-pobrania-4

Dobra Praktyka Ogrodnika Przyrodnika – publikacje i akcja edukacyjna Zaborskiego Parku Krajobrazowego http://zaborskipark.pl/dobra-praktyka-ogrodnika-przyrodnika-2/

Aplikacja mobilna do wykrywania i notowania stanowisk gatunków inwazyjnych

Zachęcamy wszystkich użytkowników smartfonów do wypróbowania pierwszej wersji aplikacji, która dostarcza wiedzy o gatunkach inwazyjnych i zagrożeniach związanych z nimi oraz umożliwia przekazywanie informacji o ich stanowiskach do ogólnoeuropejskiej bazy danych. Aplikacja powstała z inicjatywy Komisji Europejskiej w porozumieniu z Europejską Agencją Środowiska  w ramach projektu: MYGEOSS, http://digitalearthlab.jrc.ec.europa.eu/mygeoss.

Aplikację można pobrać: https://play.google.com/store/apps/details?id=eu.europa.publications.mygeossias

Informacja o projekcie: http://digitalearthlab.jrc.ec.europa.eu/activities/invasive-alien-species-monitoring-citizen-scientists/57833

• autor: Urszula Biereznoj-Bazille, opublikowała N. Dzikowska, data: 2017-04-07