Marzec to miesiąc godowej aktywności dzięciołów. Słowo dzięcioł wywodzi się o prasłowiańskiego słowa delti co oznacza dłubać, drążyć, żłobić.
W naszym kraju występuje 9 gatunków dzięciołów, które samodzielnie drążą dziuple. Nową dziuplę kują zwykle każdego roku, najchętniej w drzewach o miękkim drewnie albo po prostu w martwym drewnie lub w drzewach obumierających i silnie osłabionych. Opuszczone dziuple są chętnie adaptowane przez inne gatunki ptaków, tzw. dziuplaki wtórne. W Polsce w dziuplach gniazduje regularnie ok. 40 gatunków ptaków, czyli co szósty, rodzimy gatunek lęgowy. Dlatego tak ważna jest ochrona drzew martwych i obumierających, pojedynczych, starych drzew oraz alei. Nie tylko takich, gdzie dzięcioły dziuple już wykuły, ale również tych, które za chwilę mogą zostać przez nie zasiedlone.
Nie wszystkie dziury wykuwane w drzewach to dziuple. Wiele z nich to po prostu ślady żerowania dzięciołów, gdy ptaki poszukują larw lub postaci dorosłych owadów. Niektóre drzewa odwiedzane są przez nie regularnie przez wiele miesięcy, zanim drzewo rozpadnie się na dobre. Tak robią dzięcioły białogrzbiete. Imponujące ślady żerowania pozostawia dzięcioł czarny. Ten największy z naszych dzięciołów potrafi odłupywać szczapy drewna długości nawet pół metra oraz zrywać płaty kory z całych pni i gałęzi drzew. Nierzadko proceder ten uprawia na poziomie ziemi. Dzięcioł duży przez znaczą część roku odżywia się nasionami sosny i świerka. Aby się do nich dostać, wtyka szyszki w naturalnych spękaniach pni, rozwidleniach gałęzi czy wykutych przez siebie zagłębieniach. Takie miejsca nazywamy kuźniami. Jeśli są one używane regularnie i przez wiele lat możemy pod nimi znaleźć setki pozbawionych nasion szyszek.
Osowiec-Twierdza 8, 19-110 Goniądz
tel. +48 857380620, 857383000
fax +48 857383021
e-mail: sekretariat@biebrza.org.pl