Biebrzański Park Narodowy - w trosce o bagna

Dramatyczna sytuacja populacji cietrzewia, tak w całej Polsce, jak i w jego najważniejszych krajowych ostojach, jest już zjawiskiem znanym. Gatunek ten, niegdyś dość liczny w wielu rejonach wschodniej części kraju, obecnie znalazł się blisko wymarcia. Przetrwanie izolowanych, o niskiej liczebności, lokalnych populacji cietrzewia nie wydaje się możliwe bez ich zasilania osobnikami z wsiedleń.

Już od początku października widać coraz liczniejsze klucze żurawi przecinające niebo nad Biebrzą. Nie są to ptaki, które tu wyprowadziły lęgi. Najczęściej są to grupy rodzinne z północy i północnego wschodu, które wcześniej rozpoczynają wędrówki na południe. 

Dawniej obserwując rójkę piędzików przezimków leśnicy mogli dokładnie określić nadejście ochłodzenia i zimy.

Jesień to czas wzmożonej aktywności głosowej sów. Pohukiwania puchaczy i nawoływania puszczyków są czasami tak intensywne, że można śmiało nazwać to "huhowiskiem" - taki odpowiednik rykowiska jeleni, które też właśnie trwa. 

Alaria alata, zwyczajowo nazywana motyliczką mięśniową, jest przywrą pasożytującą w jelicie cienkim psowatych. Istnieją doniesienia, że może być niebezpieczna również dla ludzi.

Już od początku tego roku, wiosenna susza i obniżony poziom wody gruntowej w naszym regionie stwarzały niebezpieczeństwo powstawania pożarów na terenie naszego Parku.

Kolejne informacje o bocianach oznakowanych nadajnikami w ośrodkach rehabilitacji na Grzędach i w Drozdowie

Spacer leśnym szlakiem w Parku to czysta przyjemność. Świeże powietrze, śpiew ptaków i promienie słońca napawają optymizmem. W tej sielance nagła konsternacja – coś nas obłazi. Do grona kleszczy i komarów dołączyły niewielkie owady. Są to strzyżaki tzw. latające kleszcze.

Dzięki nadajnikom telemetrycznym będziemy śledzić dokąd lecą nasze bociany po zakończeniu rehabilitacji w ośrodku na Grzędach  i w Drozdowie.

Biebrzański Park Narodowy zaprasza na obchody Wielkiego Dnia Pszczół.